“Bir “Korona Günlerinde Aşk” çıkar belki bu viral terörden. … çağın Márquez’i, bu kez Asya’dan.”
Çetin Balanuye twitter hesabında yapmıştı bu güzel paylaşımı.
Bu söz şunu düşündürdü; yazmak için okumak mı yoksa deneyimlemek mi önemlidir?
Korona günlerini deneyimlediğimize göre bunu yazıya dökmek kolay olacak mıdır?
Yazmak, insanın içinde var olanı dışarıya çıkarmak, onu aktarabilmek ise belki de sadece deneyimlemek bu dışa vurum için yeterli olmayabilir.
Yazmak bir yetenek, bilgi ve fikir işidir. Bu yetkinlikler için okumak belki de en öncelikli araçtır. Erken dönemde kitap okumanın sonraki dönemlerde okuma-yazma başarısını etkilediği söylenir. Hatta kitap dilinin varlığını erken dönemde kavrayan çocuğun, ileriki yaşlarında yazma becerilerinin gelişeceği, bilincine yerleşmiş o dilin incelikleri, özellikleri ve ahengini bileceği, bunları en iyi şekilde kullanan bir ‘yazar’ adayı konumunda olacağı da ifade edilir (1).
Korona günlerinde evde sıkılmamak için sosyal medyada en sık önerilen şey oldu kitap okumak. Hatta kitaplara erişimi kolaylaştırmak için pek çok dijital kitap da kullanıma açılmış durumda. Kitaplarla arası iyi olanlar için güzel de ya kitaplara yaklaşma konusunda tereddütlü olanlar ne yapacak? Kitap okuma alışkanlığı kazanmak kolay olacak mı?
“Piyano çalmak ile kitap okumak arasında bir bağ var mıdır? Reşat Nuri Güntekin’e göre vardır elbette: ‘Niye kitap okumuyorlar?’ demek, ‘Niye piyano çalmıyorlar?’ demek gibi bir şeydir. Kafayı kitap okumaya alıştırmak, parmakları piyano çalmaya alıştırmaktan kolay bir şey değildir”… buna yakın bir paragraf okumuştum yılını hatırlamadığım bir ALES’te. Devamında şöyle diyordu piyano çaldıkça nasıl parmaklarınız alışıyorsa kitap okudukça da hızınız artacak ve okumaktan keyif alacaksınız.
Kitap okuma alışkanlığının çocukluk çağlarında kazındırılması gerektiğini savunan pek çok görüş var. Örneğin Güneş (2), “çocuğa hikayeler okumak, fikirlerini söylemesi için teşvik etmek, dil ile ilgili oyunlar oynamak, çevrede olup bitenler hakkında çocukla sohbet etmek, çocuklara kitap alma veya okuma konusunda model olmak gibi etmenler çocuğun okumaya karşı olumlu bir tutum sergilemesine zemin hazırlar” diyor. Bamberger (3) ise ailelerin çocuklarına okumayı sevdirmeleri için aşağıdaki maddeleri uygulamaları gerekliliğinden söz ediyor:
geç mi kaldık?
Çocukluk çağını geçeli çok oldu geç mi kaldık, treni kaçırdık mı demeyelim çünkü hiçbir şey için geç değildir. 80 yaşında podyuma çıkan çinli model Wang Deshun‘u, 99 yaşında hala yoga eğitmenliği yapan Tao-Porchon-Lynch‘i düşünürsek daha çoook yolumuz var demektir.
Tablet, cep telefonu ve bilgisayar başında (sosyal mecra bataklığı) geçirdiğimiz zamandan yarım saat kısarak bunu yapabiliriz. Böylece daha mutlu ve sağlıklı düşünebilen insanlar oluruz belki de…
Olamaz mı? Olabilir…
Kaynaklar
(1) Eroğlu, Z., (2013) Öğretmen Adaylarının Okuma Alışkanlıkları İle Doğru Yazma Becerileri Arasındaki İlişki, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish
(2) Güneş, F. (1997). Okuma- Yazma Öğretimi ve Beyin Teknolojisi. Ankara:Ocak Yayınları.
(3) Bamberger, R. (1990). Okuma alışkanlığını geliştirme (Çev. Bengü Çapar). Ankara: Kültür Bakanlığı.